Hoe Anne-Marije haar hoogsensitiviteit eindelijk leerde begrijpen

Ik weet nog precies hoe Anne-Marije voor het eerst bij me binnenstapte: uitgeput en overweldigd. Ze vertelde dat ze voortdurend achter zichzelf aanliep. Hoewel ze ergens wel vermoedde dat ze gevoelig was, wilde ze nooit echt erkennen dat het om hoogsensitiviteit ging. Ze vond gewoon dat ze zich aanstelde of harder moest worden. Maar toen haar lichaam protesteerde met slapeloze nachten, een vol hoofd en onverklaarbare huilbuien, wist ze dat ze niet langer kon blijven wegkijken.

Diep geraakt

‘Via een vriendin kwam ik bij Marianne terecht. Coaching voelde spannend, maar ik wist dat ik de manier waarop alles bij me binnenkwam niet meer kon negeren. Tijdens ons eerste gesprek gebeurde er iets bijzonders. Marianne stelde vragen die me lieten inzien waarom ik zo heftig reageer op geluid, fel licht, drukte en emoties van anderen. Het was de eerste keer dat iemand zei: ‘Er is niets mis met jou. Je hebt simpelweg nooit geleerd hoe je met jouw hoogsensitiviteit omgaat.’ Die zin raakte me diep.’

Persoonlijk Prikkel Preventie Plan

‘Met het Persoonlijk Prikkel Preventie Plan leerde ik precies hoe prikkels bij mij binnenkomen. Ik ontdekte dat mijn hoogsensitiviteit ervoor zorgt dat ik voortdurend signalen oppik waar anderen makkelijk aan voorbijgaan. Dat verklaarde ook waarom ik in sommige situaties totaal leegloopt. Bijvoorbeeld in een kantoortuin waar daglicht fel binnenvalt. Ik zoek nu altijd zorgvuldig een plek uit. Of in restaurants waar alles galmt. Nu weet ik dat ik daar beter geen broodje moet gaan eten. Ook winkelcentra of drukke pleinen vol horeca zijn vaak één grote geluidswolk voor mij. Waar ik dit vroeger als een zwakte zag, begrijp ik nu dat hoe ik dit ervaar bij mijn hoogsensitiviteit hoort.’

Een wereld van verschil

‘Tijdens mijn traject merkte ik dat kleine aanpassingen een wereld van verschil kunnen maken. Eén daarvan was het besef dat ik me best mag terugtrekken. Vroeger voelde ik schaamte als ik op een verjaardag even alleen wilde wandelen. Nu doe ik dat zonder schuldgevoel. Even naar buiten, even ontprikkelen. Dat is geen vlucht; dat is goed voor mezelf zorgen. Op het moment dat je je hoogsensitiviteit accepteert, wordt dit soort zelfzorg vanzelfsprekend. Het is simpelweg: dit is wat ik nodig heb.’

Een belangrijke regelaar in mijn hoogsensitiviteit

‘Een van de mooiste ontdekkingen was dat iets wat ik altijd al deed – wandelen met mijn hond – een belangrijke regelaar is in mijn hoogsensitiviteit. Op momenten dat alles me teveel wordt, trek ik mijn schoenen aan en ga ik naar buiten. De frisse lucht, het ritme van mijn stappen en het vrolijke gestoei met mijn hond brengen me direct terug in mijn lichaam. Dat soort momenten helpen me om weer te landen.’

Nieuwe inzichten

‘Naarmate de weken vorderden, leerde ik steeds beter welke prikkels mij uit balans brengen en hoe ik die kan voorkomen of verminderen. Het voelde alsof ik langzaam de gebruiksaanwijzing van mezelf ontdekte. En met dat inzicht veranderde er iets wezenlijks: ik kreeg voor het eerst de regie terug over mijn eigen leven. Niet meer alleen maar reageren op alles wat binnenkomt, maar bewust kiezen wat goed voor me is.’

Niet meer een last, maar juist een kracht

‘Mijn hoogsensitiviteit voelt nu niet meer als een last, maar als een eigenschap die bij mij hoort. Met uitdagingen, maar zeker ook met waardevolle kanten. Ik neem nuances waar, voel sferen haarscherp aan, verwerk informatie diep wat veel informatie oplevert en heb sterke intuïtie. En doordat ik nu weet hoe ik mijn grenzen bewaak, kan ik die kwaliteiten eindelijk inzetten zonder mezelf te verliezen. Dat zorgt voor rust, bewustzijn en vertrouwen. Ik heb de regie terug, en mijn hoogsensitiviteit is niet langer mijn valkuil, maar mijn kracht.’
Herken jij je in het verhaal van Anne-Marije? Ik wil ook jou graag helpen. Neem contact op.